Raja Melayu Payung Negara

Ramai dalam kalangan rakyat Malaysia, khususnya generasi muda yang kini kurang menghargai nilai sejarah negara bangsa dan menganggapnya tidak lebih daripada sekadar satu mata pelajaran di sekolah dan bukannya sesuatu yang bernilai dan harus dihargai.

Sejak zaman kerajaan Srivijaya dan kerajaan Kedah Tua, sehingga kepada kerajaan Kesultanan Melayu Melaka dan seterusnya sampai kepada hari ini, Tanah Melayu yang bertuah ini diperintah oleh Raja-Raja Melayu berdaulat yang telah berjaya membawa kemajuan dan kesejahteraan kepada negara bangsa.

Akibat buta sejarah, ada dalam kalangan kita yang tidak lagi menghormati dan menghargai sistem diRaja yang selama ini telah memayungi negara serta melindungi rakyat jelata.

Kini telah lahir golongan yang tanpa segan silu menuduh sistem dan Institusi diRaja sebagai satu sistem feudal yang tidak lagi relevan di zaman moden ini.

Sehinggakan telah pun bangkit golongan yang bukan sahaja berani memfitnah, menghina dan menyebarkan kebencian terhadap Raja-Raja Melayu, malah berusaha menghapuskan sistem diRaja, dengan fitnah kononnya Raja-Raja Melayu bukan sahaja tidak memberi apa-apa manfaat, malah menyusahkan rakyat.

Fahaman anarkisme sebegini semakin hari semakin merebak di Malaysia akibat sikap masyarakat yang mengagungkan kebebasan serta ketidak prihatinan masyarakat akan sejarah dan prinsip-prinsip asas negara.

Hasilnya, timbul salah tanggapan dan kekeliruan di kalangan rakyat jelata tentang sejarah pengobanan dan kepentingan institusi diRaja; di mana mereka sebenarnya tidak tahu dan tidak faham tentang peranan Raja-Raja Melayu di negara ini.

Setelah British tiba di Tanah Melayu pada tahun 1771 untuk mengembangkan kuasa dan kawasan jajahannya, mereka berjaya menjadikan Melaka, Pulau Pinang dan Singapura yang dikenali sebagai Negeri-Negeri Selat sebagai kawasan jajahan takluk Mahkota British.

Seterusnya, pihak British telah cuba untuk menjajah kerajaan-kerajaan Kesultanan Melayu berdaulat yang lain di Semenanjung Tanah Melayu iaitu Johor, Pahang, Negeri Sembilan, Selangor, Kedah, Perlis, Kelantan, Terengganu dan Perak.

Namun, tipu helah British dalam usaha menjajah keseluruhan Semenanjung Tanah Melayu berjaya dikesan oleh kesembilan Raja-Raja Melayu yang berkuasa lagi bijaksana.

Maka untuk mengelakkan daripada jatuhnya keseluruhan Semenanjung Tanah Melayu ke tangan British, Baginda Raja-Raja Melayu bertindak membuat satu keputusan yang amat penting.

Demi memelihara dan mendaulatkan kedudukan Islam dan orang Melayu iaitu Rakyat Raja di Tanah Melayu, Raja-Raja Melayu telah membuat keputusan untuk bersekutu sebagai sebuah negara baharu yang lebih kuat dan teguh.

Keputusan ini bukannya satu keputusan yang dibuat dengan mudah, kerana pengorbanan di sebaliknya amatlah besar, di mana Raja-Raja Melayu telah mengorbankan kuasa multak baginda ke atas negeri-negeri baginda.

Jika tidak kerana kebijaksanaan dan pengorbanan Raja-Raja Melayu, negara kita tidak akan menjadi sebuah negara yang bersekutu tetapi sebaliknya menjadi negara-negara kecil yang berasingan dan mungkin masih di bawah naungan British.

Menurut pakar Perlembagaan, Prof Dr. Shamrahayu Abdul Aziz: “Persekutuan (Malaysia) asalnya tidak mempunyai apa-apa, tiada tanah atau kekuasaan; Persekutuan terbentuk atas tanah dan kekuasaan dan kedaulatan negeri”.

Banyak peruntukan-peruntukan di dalam Perlembagaan Persekutuan memperincikan kepentingan serta kedudukan Duli Yang Maha Mulia Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong dan Raja-Raja Melayu di dalam sistem pemerintahan negara.

Perkara ini amat penting sebagai langkah check and balance kepada keputusan pimpinan politik negara yang dipengaruhi oleh dasar parti dan untuk memancing undi; berbanding kedudukan Yang di-Pertuan Agong sebagai Ketua Utama Negara bagi Persekutuan yang tentunya lebih tinggi daripada kedudukan dan jawatan politik.

Menurut Perkara 3(2) dan 3(3) Perlembagaan, Raja-Raja Melayu merupakan ketua agama Islam di negeri-negeri baginda sementara Baginda Yang di-Pertuan Agong adalah ketua agama Islam bagi negeri-negeri yang tidak mempunyai Raja.

Perkara ini ditegaskan lagi oleh Perkara 37 Perlembagaan yang memperuntukkan bahawa Yang di-Pertuan Agong hendaklah sebelum menjalankan fungsi baginda, mengangkat dan menandatangani Sumpah Jawatan seperti yang termaktub di dalam Bahagian I, Jadual Keempat Perlembagaan di mana baginda bersumpah di atas nama Allah dengan lafaz “Wallahi, Wabillahi, Watallahi” untuk memelihara pada setiap masa agama Islam.

Baginda juga adalah tonggak perpaduan kaum di mana baginda memikul bertanggungjawab untuk melindungi kedudukan istimewa orang Melayu dan Bumiputera serta kepentingan sah kaum-kaum lain di Malaysia seperti yang termaktub di dalam Perkara 153 Perlembagaan.

Hasil daripada legasi pengorbanan dan perjuangan Baginda Raja-Raja Melayu sejak zaman dahulu, kini kita boleh menikmati kehidupan yang aman dan damai di dalam satu negara bangsa yang dinamakan Persekutuan Malaysia.

Maka, menjelang pertabalan ke bawah Duli Yang Maha Mulia Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong, Al-Sultan Abdullah Ri’ayatuddin Al-Mustafa Billah Shah yang bakal berlangsung pada 30hb Julai 2019, ada baiknya kita renungi dan belajar menghargai jasa dan pengorbanan Raja-Raja Melayu sepanjang sejarah negara kita.

Jangan sampai kita menjadi seperti kacang lupakan kulit atau lebih teruk, ibarat diberi susu, tuba dibalas. – UTUSAN ONLINE

Ali Karim merupakan seorang pelajar yang berusia 16 tahun yang juga merupakan pemerhati lanskap politik tanah air. Dia juga merupakan Duta Rasmi Muafakat Pendidikan Johor (MPJ), sebuah Persatuan Guru di Johor. Pandangan dan tulisannya boleh dibaca melalui ahmadalikarim.wordpress.com.

The Twisted Etymology of Malaysia?

I came across a series of posters on the internet, entitled “The Literal Translations of Country Names”, which as the title says, lists out the literal translations of the names of the countries in this world. (Please click here for my article in Malay)

Skimming through the posters which was made in a map format, I was excited to see that Malaysia is also listed, but was really shocked to find out their literal translation of the name of my country!

As most of us know, the ‘word’ Malaysia is originated from two Greek words which are ‘Malay’ and ‘-sia’.

Like English, ‘Malay’ is the Greek for the word ‘Malay’, the dominant race in South-East Asia; whilst ‘-sia’ is a suffix which means ‘land’ in Greek (‘-σία’ in the Greek alphabet), which may also sometimes be shortened to ‘-ia’, as in Mongolia, Columbia and others.

So, the literal translation of the word Malaysia to English is ‘Malay Land’ or more precisely, ‘The Land of the Malays’.

However, the poster states that the literal translation of Malaysia is ‘Mountain City’!

I find this weird because the poster translated Russia and Mongolia as ‘Land of the Rus’, and ‘Land of the Mongols’ respectively.

The question is, if Russia is literally translated as ‘Land of the Rus’ and Mongolia as ‘Land of the Mongols’, why must Malaysia be literally translated as ‘Mountain City’ and not as ‘Land of the Malays’?

Malaysia is a country and not a city and geographically it does not make any sense for Malaysia to be called ‘Mountain City’.

When I checked their reference, it turns out that they referred to the Oxford Dictionary, which states that the word ‘Melayu’ was originated from two Sanskrit words which are “Malai” which is Mountain, and “Ur”, that means city.

The point is:

1. The poster is supposed literally translate the word Malaysia, and not Melayu!
2. The word Melayu or Malay in this context is referred to the Malay race and not a place or a city. 

Now, is this a silly mistake or is it a deception in order to slowly erase the fact that Malaysia actually means Land of the Malays or Tanah Melayu from the mind of the people?

We had been seeing a lot of efforts done by various groups to deny the fact that Malaysia is actually the ‘Land of the Malays’ or Tanah Melayu.

I can’t help but to wonder if this is another effort to confuse and to corrupt the mind of the people by using the term Mountain City instead of Land of the Malays in order to distance and eventually eliminate the Malay race from the meaning of the word Malaysia.

We as the citizens of Malaysia must be patriotic and put an effort into understanding the history and ideology of our beloved country and not to be fooled by others who are spreading false informations about our country.

As stated by eminent historians, Tan Sri Khoo Kay Kim and Datuk Ramlah Adam, Malaysia is indeed Tanah Melayu or the Land of the Malays!

Pengertian Nama Malaysia: Antara Fakta dan Auta

Saya terjumpa satu siri poster yang menarik di internet, The Literal Translation of Country Names yang menurut tajuknya menyenaraikan terjemahan harfiah nama negara-negara di dunia ini.

Malaysia tersenarai di dalam poster bagi benua Asia, tetapi apabila saya membaca terjemahan harfiah untuk Malaysia, saya amat terkejut!

Kita semua tentu sedia maklum bahawa nama Malaysia terbentuk daripada dua perkataan Bahasa Greek iaitu ‘Malay’, dan ‘-sia’.

‘Malay’ ialah perkataan Greek untuk ‘Melayu’; manakala ‘-sia’ pula ialah satu akhiran dalam Bahasa Greek yang bererti ‘tanah’ (‘-σία’ di dalam abjad Greek); yang kadang kala di pendekkan kepada ‘-ia’ seperti Mongolia, Columbia dan sebagainya.

Ini bermakna ‘literal translation’ atau terjemahan harfiah untuk Malaysia ke dalam bahasa Inggeris ialah ‘Malay Land’ atau ‘Land of the Malays’ dan terjemahan harfiah ke Bahasa Melayu ialah ‘Melayu tanah’ atau lebih tepatnya ‘Tanah Melayu’.

Tetapi anehnya, di dalam poster tersebut, Malaysia diterjemahkan kepada ‘Bandar Gunung’ atau ‘Mountain City’!

Poster “The Literal Translation of Country Names” yang dibuat oleh Credit Card Compare

Bagaimana Tanah Melayu boleh bertukar kepada Bandar Gunung, yang dari segi maknanya pun tidak ada kaitan langsung dengan Malaysia, pertama Malaysia ialah negara dan bukan sekadar bandar dan nama Bandar Gunung langsung tidak bersesuaian dengan keadaan geografi Malaysia.

Apabila saya melihat rujukan poster tersebut, rupa-rupanya mereka merujuk kepada Oxford Dictionary, yang mendakwa perkataan ‘Melayu’ berasal daripada dua buah perkataan Sanskrit, “malai” iaitu Gunung, dan “ur” iaitu bandar.

Sedangkan bila membuat ‘literal translation’ untuk Malaysia, yang patut diterjemahkan ialah ‘Malay’ dan ‘-sia’ dan bukannya ‘Melayu’.

Gambar ihsan TheNusantara.org

Mengarut betul kerja mereka padahal bagi negara lain yang berakhir dengan ‘-sia’ atau ‘-ia’, mereka terjemahkan sebagai ‘land’ atau ‘tanah’, contohnya Russia diterjemahkan kepada “Land of the Rus” dan Mongolia diterjemahkan kepada “Land of the Mongols”

Persoalannya kalau Russia mereka terjemahkan dengan betul kepada “Land of the Rus” kenapa Malaysia tidak diterjemahkan kepada “Land of the Malay” seperti yang sepatutnya?

Apakah ini satu kesilapan akibat kajian yang dibuat secara sambil lewa ataupun adakah ini satu usaha licik untuk mengubah terjemahan sebenar Malaysia iaitu Tanah Melayu kepada suatu nama yang tiada kaitan dengan orang Melayu?

Kita sering melihat berbagai usaha daripada berberapa pihak yang berkeras mahu menafikan bahawa Malaysia ialah Tanah Melayu.

Jadi apakah ini satu usaha di pentas antarabangsa untuk mengelirukan orang ramai dengan istilah Bandar Gunung yang langsung tidak relavan dengan negara Malaysia?

Natijahnya buatlah semakan sebelum mempercayai apa sahaja yang dibaca supaya kita tidak terpedaya dan kalau kita terbaca fakta yang tidak betul tentang negara kita, bersuaralah.

Sempena Hari Kebangsaan 2018, kita sebagai rakyat Malaysia mestilah bersikap patriotik dan berusaha memahami sejarah dan ideologi negara; ingatlah Malaysia ialah Tanah Melayu seperti yang jelas tertulis didalam sejarah dan diperjelaskan oleh mereka yang pakar tentang sejarah tanah air kita seperti Tan Sri Khoo Kay Kim dan Datuk Ramlah Adam.

Related Articles:

1. Hayati Pengorbanan Raja-Raja Melayu Dalam Menyambut Hari Kebangsaan
2. Apakah Maksud Kemerdekaan?
3. Di Sebalik Hari Kebangsaan Malaysia
4. Ideologi Komunis dan Kekeliruan yang Nyata
5. Kebenaran Di Sebalik Sejarah Penubuhan Persekutuan Malaysia
6. Selami Kekejaman Pengganas Di Galeri Darurat Bukit Kepong (Gambar)
7. Tragedi Hitam Bukit Kepong – Sejarah Hitam Yang Mesti Diingati

Hayati Pengorbanan Raja-Raja Melayu Dalam Menyambut Hari Kebangsaan

Dokumen Pemasyhuran Kemerdekaan

Dalam tempoh kurang daripada dua minggu lagi kita akan menyambut Hari Kebangsaan 2018.

Ramai di antara kita yang sudah tidak sabar untuk menyambut Hari Kebangsaan dan tidak kurang pula yang menyambut hari bersejarah ini dengan pelbagai majlis hiburan seperti konsert dan sebagainya untuk menzahirkan kegembiraan mereka kerana mereka sudah ‘merdeka’.

Seperti tahun-tahun sebelumnya, setiap kali menjelang tarikh 31 haribulan Ogos, ramai yang akan memperkatakan tentang erti dan sejarah kemerdekaan negara.

Namun, apakah rakyat Malaysia benar-banar faham akan sejarah di sebalik laungan, “Merdeka” oleh YTM Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj pada tanggal 31 haribulan Ogos tahun 1957?

Sebilangan besar rakyat masih menganggap bahawa pada tarikh tersebut, Tanah Melayu telah merdeka daripada penjajahan British!

Entah di mana silapnya, walaupun sudah hampir enam puluh satu tahun berlalu, namun masih ramai rakyat Malaysia yang tidak faham sejarah negara dan masih tertipu kerana percayakan persepsi yang tidak betul, yang tidak diketahui dimulakan oleh siapa dan apakah tujuannya persepsi itu.

Sebenarnya, kerajaan-kerajaan Melayu di Tanah Melayu ini TIDAK PERNAH dijajah oleh kerajaan British dan pakar-pakar sejarah seperti Tan Sri Khoo Kay Kim dan Datuk Ramlah Adam telah berkali-kali menegaskan perkara ini. Sila baca di sini: Di Sebalik Hari Kebangsaan Malaysia.

Hakikat ini dibuktikan melalui keputusan kes-kes mahkamah penting seperti Mighell v. Sultan of Johore (1894) dan Duff Development Co. Ltd. v. Government of Kelantan (1924) yang dengan jelas membuktikan bahawa Raja-Raja Melayu kekal berdaulat dan Negeri-negeri Melayu yang beraja tidak pernah ditakluki oleh British sepanjang British berada di Tanah Melayu.

Selain daripada itu, Dokumen Pemasyhuran Kemerdekaan yang telah dibacakan oleh YTM Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj pada 31 haribulan Ogos 1957 di Stadium Merdeka jelas membuktikan bahawa negeri yang dijajah oleh Kerajaan British hanyalah Melaka dan Pulau Pinang.

Dokumen Pemasyhuran Kemerdekaan antara lainnya mengisytiharkan:

1. Pergabungan Negeri-negeri Melayu dan Negeri Selat membentuk sebuah negara baharu bernama Persekutuan Tanah Melayu.
2. Tamatnya Melaka dan Pulau Pinang daripada menjadi sebahagian daripada jajahan takluk Baginda Queen – yang membawa maksud hanya Melaka dan Pulau Pinang sahaja yang dijajah oleh British dan bukannya seluruh Tanah Melayu.

Detik bersejarah ini juga menandakan kejayaan Duli-Duli Yang Maha Mulia Baginda Raja-Raja Melayu bersama-sama pemimpin-pemimpin Melayu menangkis percubaan licik British untuk menjajah Tanah Melayu melalui Malayan Union.

Namun hari ini, dalam kegembiraan menyambut Hari Kebangsaan, pernahkah kita luangkan sedikit waktu untuk menghayati dan menghargai pengorbanan dan kebijaksanaan Raja-Raja dan pemimpin Melayu demi membentuk negara bangsa ini?

Malangnya, ramai di antara kita yang buta sejarah dan tidak menyedari akan pengorbanan Raja-Raja Melayu yang sanggup mengorbankan kuasa mutlak baginda ke atas negara-negara masing-masing demi menjaga kedaulatan kerajaan Melayu di Tanah Melayu ini.

Begitulah besarnya pengorbanan Raja-Raja Melayu!

Sedarlah rakyat Malaysia, Tanah Melayu mungkin telah dijajah oleh pihak British kalau bukan kerana kesedaran, kebijaksanaan dan pengorbanan Baginda Raja-Raja Melayu yang tekad bertindak menyelamatkan kita daripada dijajah melalui Malayan Union.

Sejarah negara bukanlah baru bermula sejak pembentukan Persekutuan Tanah Melayu pada 31 haribulan Ogos 1957 atau pun sejak pembentukan Malaysia pada 16 haribulan September 1963; tetapi sejarah kita telah bermula lama sebelum itu.

Ingatlah, tiada hulu tiada parang, tiada dahulu tiadalah sekarang.

Jangan sampai kita lupa sejarah atau buta sejarah.

Related Articles:

1. Apakah Maksud Kemerdekaan?
2. Di Sebalik Hari Kebangsaan Malaysia
3. Ideologi Komunis dan Kekeliruan yang Nyata
4. Kebenaran Di Sebalik Sejarah Penubuhan Persekutuan Malaysia
5. Selami Kekejaman Pengganas Di Galeri Darurat Bukit Kepong (Gambar)
6. Tragedi Hitam Bukit Kepong – Sejarah Hitam Yang Mesti Diingati

Ideologi Komunis dan Kekeliruan yang Nyata

Setiap manusia mempunyai pendapat yang berbeza mengenai sesuatu perkara, tetapi di dalam sesebuah negara yang berteraskan undang-undang, maka kita terpaksa sentiasa mengubah undang-undang dan dasar negara jika setiap pendapat berbeza tentang perkara dasar mesti diraikan. Malah, undang-undang tertinggi negara iaitu Perlembagaan Persekutuan jelas menggariskan bahawa kebebasan bersuara adalah tidak mutlak dan tertakluk kepada perkara-perkara yang telah ditetapkan.

Negara kita tidak pernah mengiktiraf perjuangan komunis diatas sebab-sebab yang amat jelas. Memang terdapat segelintir rakyat Malaysia yang tidak bersetuju dengan perkara ini. Mereka mahukan sejarah negara kita ditulis semula untuk mengangkat pengganas komunis dan pejuang berhaluan kiri sebagai sebahagian daripada pejuang kemerdekaan.

Namun, apakah mereka yang mahukan sejarah ditulis kembali mengikut acuan mereka ini memahami sejarah negara bangsa kita? Adakah fakta-fakta yang mereka kemukakan itu disokong oleh pakar-pakar sejarah yang mempunyai kredibiliti tentang perkara ini? Apakah kajian-kajian tentang sejarah tanah air yang telah mereka rujuk untuk menyokong cadangan mereka itu? Dan jika mereka hanya berpandukan kepada pendapat mereka sendiri, apakah mereka mempunyai kredibiliti untuk memberi cadangan supaya kerajaan mengubah fakta sejarah yang mana akan melibatkan ideologi negara?

Menurut pakar sejarah tanah air, Profesor Emeritus Tan Sri Khoo Kay Kim, orang yang menentang undang-undang tidak boleh dianggap sebagai wira. Menurut beliau lagi, adalah tidak benar bila dikatakan komunis berjuang menentang British untuk membebaskan negara kerana yang ditentang komunis ialah kerajaan Tanah Melayu. Contohnya, apabila pengganas komunis menyerang Balai Polis Bukit Kepong, itu bermakna mereka memerangi kerajaan Tanah Melayu dan bukannya kerajaan British. Ini ialah kerana British bukanlah pemerintah Tanah Melayu ini, tetapi British hanyalah pekerja dan dibayar gaji daripada hasil negara ini dan bukannya dibayar gaji oleh kerajaan British di England.

Tan Sri Khoo Kay Kim menambah bahawa, “parti komunis mahu (me)wujudkan Order Komunis Dunia; (di mana) tiada negara bangsa, tiada sempadan politik, seluruh dunia adalah dunia komunis”. Apakah perjuangan itu yang mereka maksudkan sebagai perjuangan untuk memerdekakan negara?

Seperti yang selalu ditegaskan oleh Tan Sri Khoo Kay Kim, negara-negara di Tanah Melayu yang diperintah oleh sembilan Raja-Raja Melayu adalah negara-negara merdeka dan berdaulat; dan tidak dijajah oleh British. Tanah yang dijajah British atau didalam dokumen Pemasyhuran Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu disebut sebagai” jajahan takluk Baginda Queen” hanyalah Negeri-negeri Selat iaitu Melaka dan Pulau Pinang.

Janganlah bertindak bagai tikus membaiki labu. Rujuklah kepada pakar-pakar sejarah negara seperti Profesor Emeritus Tan Sri Khoo Kay Kim dan Profesor Datuk Dr. Ramlah Adam yang jauh lebih arif berkenaan sejarah negara untuk memahami sejarah negara bangsa.

Related Post:

1. Di Sebalik Hari Kebangsaan Malaysia
2. Tragedi Hitam Bukit Kepong – Sejarah Hitam Yang Mesti Diingat
3. Kebenaran Di Sebalik Sejarah Penubuhan Persekutuan Malaysia

Di Sebalik Hari Kebangsaan Malaysia

Pada 31 Ogos yang lalu, Malaysia telah menyambut Hari Kebangsaan atau juga dikenali sebagai Hari Kemerdekaan.

Apabila kita bercerita tentang tarikh bersejarah ini, terdapat satu perkara penting yang sering disalah ertikan oleh ramai rakyat Malaysia, iaitu British telah menjajah seluruh Tanah Melayu.

Tanah Melayu ini sebenarnya tidak pernah dijajah oleh British, yang dijajah hanyalah Melaka dan Pulau Pinang.

Hakikat ini di buktikan oleh Dokumen Pemasyhuran Kemerdekaan yang telah dibacakan oleh YTM Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj pada 31 Ogos 1957 di Stadium Merdeka.

Dokumen yang dimulakan dengan nama Allah SWT berserta selawat dan salam ke atas sekalian Rasul-Nya dan disudahi juga dengan nama Allah SWT ini antara lainnya menyebut:

1. Dan bahawasanya kerana dengan perjanjian yang disebut namanya Perjanjian Tanah Melayu tahun 1957 yang diperbuat antara Duli Yang Maha Mulia Baginda Queen dengan Duli-Duli Yang Maha Mulia Raja-Raja Melayu, maka, telah dipersetujui bahawa Negeri-negeri Melayu, iaitu Johor, Pahang, Negeri Sembilan, Selangor, Kedah, Perlis, Kelantan, Terengganu, dan Perak serta negeri yang dahulunya dinamakan Negeri Selat, iaitu Melaka dan Pulau Pinang, mulai 31 hari bulan Ogos tahun 1957, hendaklah menjadi sebuah Persekutuan baharu bagi negeri-negeri yang bernama Persekutuan Tanah Melayu.
2. Dan bahawasanya kerana telah bersetuju pula antara kedua-dua pihak dalam perjanjian tersebut, iaitu Melaka dan Pulau Pinang hendaklah daripada tarikh tersebut itu tamat daripada menjadi sebahagian daripada jajahan takluk Baginda Queen, dan Duli Yang Maha Mulia Baginda Queen tidak lagi berhak menjalankan apa-apa kedaulatan baginda ke atas kedua-dua buah negeri yang tersebut itu.

Maka, terdapat dua fakta penting yang perlu difahami daripada Dokumen Pemasyhuran Kemerdekaan iaitu “Negeri-negeri Melayu, iaitu Johor, Pahang, Negeri Sembilan,  Selangor,  Kedah,  Perlis, Kelantan, Terengganu, dan Perak serta negeri yang dahulunya dinamakan Negeri Selat, iaitu Melaka dan Pulau Pinang, mulai 31 hari bulan Ogos tahun 1957, hendaklah menjadi sebuah Persekutuan baharu bagi negeri-negeri yang bernama Persekutuan Tanah Melayu” dan “Melaka dan Pulau Pinang hendaklah daripada tarikh tersebut itu tamat daripada menjadi sebahagian daripada jajahan takluk Baginda Queen”.

Ini bermakna apa yang sebenarnya berlaku ialah pada tarikh bersejarah tersebut ialah:

1. Pergabungan Negeri-negeri Melayu dan Negeri Selat membentuk sebuah negara baharu bernama Persekutuan Tanah Melayu.
2. Tamatnya Melaka dan Pulau Pinang daripada menjadi sebahagian daripada jajahan takluk Baginda Queen.

Maka jelas, yang menjadi jajahan takluk Baginda Queen hanyalah Melaka dan Pulau Pinang dan bukannya Negeri-negeri Melayu yang lain.

Dokumen Pemasyhuran Kemerdekaan

DokumenPemasyhuranKemerdekaan

Fakta ini di persetujui oleh pakar-pakar sejarah terkenal Tanah Air kita, termasuklah Tan Sri Professor Emeritus Dr Khoo Kay Kim, yang telah berkali-kali menegaskan bahawa pihak British tidak pernah menjajah Tanah Melayu ini.

Kalaulah kita masih bertegas mahu mengatakan bahawa British telah menjajah seluruh Negeri-negeri Melayu di Tanah Melayu, maka kesemua Negeri-negeri Melayu kecuali Melaka dan Pulau Pinang secara lojiknya masih lagi berada di bawah jajahan British sehingga hari ini.

Ini ialah kerana Dokumen Pemasyhuran Kemerdekaan hanya menyebut Melaka dan Pulau Pinang sebagai negeri-negeri yang di merdekakan daripada menjadi jajahan British mulai pada mulai 31 Ogos 1957 dan tidak Negeri-negeri Melayu yang lain.

Maka di manakah dokumen yang mengishtiharkan kemerdekaan Johor, Pahang, Negeri Sembilan, Selangor, Kedah, Perlis, Kelantan, Terengganu dan Perak daripada menjadi sebahagian daripada jajahan takluk Baginda Queen kalau benar Negeri-negeri Melayu ini telah dijajah oleh British dan merdeka mulai 31 Ogos 1957?

Banyak kes-kes mahkamah seperti Mighell v. Sultan of Johore (1894) dan Duff Development Co. Ltd. v. Government of Kelantan (1924) yang membuktikan bahawa Raja-Raja Melayu kekal berdaulat dan Negeri-negeri Melayu yang beraja tidak pernah ditakluki oleh British sepanjang British berada di Tanah Melayu.

Tidak mungkin mahkamah dan kerajaan British boleh memperakui kedaulatan Raja-Raja Melayu dan Negeri-negeri Melayu jika kerajaan Melayu tersebut telah menjadi sebahagian daripada jajahan takluk Queen. 

Seperti kata Tan Sri Professor Emeritus Dr Khoo Kay Kim di dalam video di bawah, kita tidak pernah dijajah, British hanyalah pekerja iaitu penasihat, manakala Raja-Raja Melayu ketika itu masih merupakan Raja-Raja yang berkuasa mutlak ke atas jajahan takluk baginda masing-masing dan kekal berdaulat di bumi Tanah Melayu ini.