Jangan Curahkan Minyak Ke Dalam Api Yang Membara

Sejak beberapa hari yang lepas, imej di atas yang mempaparkan kenyataan Timbalan Menteri Pendidikan Malaysia, YB Teo Nie Ching di laman Facebooknya telah tular di alam maya dan menjadi bual bicara para wargamaya di seluruh media sosial.

Timbul persolan serius apabila di akhir kenyataan tersebut, YB Teo Nie Ching telah menjemput individu, kumpulan dan institusi tanpa mengira agama dan bangsa, untuk mengemukakan cadangan untuk menambah baik subjek Pendidikan Islam di Sekolah Kebangsaan. Ibarat mencurah minyak ke dalam api yang membara, hal ini telah membakar rasa amarah masyarakat Islam yang taat dan sayangkan Islam dan juga menjunjung undang-undang negara.

Tidak perlu saya huraikan perkara ini secara terperinci memandangkan perkara ini sudah pun diulas oleh pihak-pihak yang lebih berwibawa. Namun bagi saya, terdapat dua isu yang amat mengecewakan saya dan mungkin ada yang terlepas pandang usai kejadian ini.

Pertama sekali, saya kecewa dengan tindakan YB Timbalan Menteri Pendidikan ini yang tidak keperlembagaan yang secara jelas telah melanggar Perkara 11(3)(a) Perlembagaan Persekutuan, iaitu hak kebebasan beragama:

11(3) Tiap-tiap kumpulan agama berhak— (a) menguruskan hal ehwal agamanya sendiri;

Undang-undang tertinggi negara menjamin hak penganut sesuatu agama untuk menguruskan hal ehwal agama mereka sendiri dan penganut agama lain tidak berhak mencampuri urusan agama lain selain agamanya sendiri; termasuk memberi cadangan walau untuk apa tujuan sekali pun. Oleh itu tindakan “menjemput individu, kumpulan dan institusi tanpa mengira agama” untuk berbincang dan memberi cadangan dalam hal yang membabitkan pelajaran Pendidikan Islam adalah salah, tidak keperlembagaan dan menafikan hak kebebasan beragama umat Islam!

Hujah ini diperkuatkan lagi oleh Perkara 12(2) Perlembagaan Persekutuan:

12 (2) Tiap-tiap kumpulan agama berhak menubuhkan dan menyenggarakan institusi-institusi bagi pendidikan kanak-kanak dalam agama kumpulan itu sendiri, dan tidak boleh ada diskriminasi semata-mata atas alasan agama dalam mana-mana undang-undang yang berhubungan dengan institusi-institusi itu atau dalam pentadbiran mana-mana undang-undang itu; tetapi adalah sah bagi Persekutuan atau sesuatu Negeri menubuhkan atau menyenggarakan atau membantu dalam menubuhkan atau menyenggarakan institusi-institusi Islam atau mengadakan atau membantu dalam mengadakan ajaran dalam agama Islam dan melakukan apa-apa perbelanjaan sebagaimana yang perlu bagi maksud itu.

Kedua, saya juga tidak bersetuju dengan hujah berberapa pihak, yang dalam membidas kenyataan YB Teo Nie Ching, menegaskan bahawa jika orang-orang daripada kumpulan agama lain berhak untuk mencampuri hal ehwal agama Islam, maka orang Islam juga berhak atau mesti diberi hak mencampuri hal ehwal agama-agama lain. Saya tidak dapat melihat apa-apa kebaikan dan kebijaksanaan daripada hujah tersebut; malah ianya hanya mengusutkan lagi keadaan. Ibarat mencurah minyak ke dalam api yang membara.

Bagi saya, hujah dan pendirian sebegini adalah tidak matang dan bukan cara yang bijak dan berkesan di dalam menyelesaikan masalah sebegini. Umat Islam mesti faham hak mereka menurut undang-undang dan bersatu menyuarakan bantahan serta tegas dalam mempertahankan kesucian Islam daripada dicemari dengan cara yang bijaksana seperti yang diajar oleh agama Islam.

Ikut hati mati, ikut rasa binasa, ikut suka duka. Tiada siapa yang untung jika kita saling cabar-mencabar dan gagal menghormati undang-undang. Lemah liat kayu akar, dilenturkan boleh, dipatah tak dapat.

Islam tidak mengajar kita untuk mencampuri hal agama lain. Ayat ke-6 di dalam Surah Al-Kafirun menyuruh kita menghormati agama-agama lain, sepertimana kita mahu mereka menghormati agama Islam.

Di dalam menyelesaikan masalah, kita perlulah bijak bertindak menurut lunas Islam.

Dan kepada Kementerian Pendidikan, hormatilah Perlembagaan Persekutuan dan hak kebebasan beragama umat Islam.

Malaysia Bukan Sekular

Salah tanggapan bahawa Perlembagaan Malaysia bersifat sekular kerap berlaku memandangkan ramai yang tidak memahami definisi sebuah negara sekular. Masih ramai yang merasakan bahawa Malaysia adalah sebuah negara sekular dengan Islam hanya sebagai agama rasmi. Perkara ini bertambah parah kerana adanya golongan yang dengan sengaja dan penuh tipu helah mendesak supaya Malaysia dinobatkan sebagai sebuah negara sekular demi untuk mencapai agenda mereka untuk menjatuhkan Agama Negara, iaitu Islam.

Untuk memahami perkara ini, kita mesti melihat dua dokumen penting, Perlembagaan Persekutuan Malaysia dan buku ‘The Principles of Secularism Illustrated’ yang ditulis oleh George Jacob Holyoake, pengasas sekularisme. Di dalam buku tersebut, George Jacob Holyoake mendefinisikan sekularisme sebagai pemisahan agama daripada pentadbiran negara. Manakala Perlembagaan Persekutuan Malaysia, melalui Perkara 3(1) mengistiharkan bahawa Islam adalah agama bagi Persekutuan.

Jika sekular bermakna memisahkan agama daripada pentadbiran negara, bagaimana mungkin Malaysia dikategorikan sebagai sebuah negara sekular sedangkan Perlembagaan Persekutuan sendiri menyebut bahawa Islam adalah agama Persekutuan?

Jadi, apakah ciri-ciri negara sekular? Kita ambil Amerika Syarikat, sebuah negara sekular yang dikenali ramai sebagai contoh. First Amendment (Amendment I) kepada Perlembagaan Amerika Syarikat menyatakan dengan khusus tentang pemisahan agama daripada pentadbiran negara selaras dengan definasi sekularisme. Ciri-ciri ini menjadikan Amerka Syarikat sebagai sebuah negara sekular.

Amendment I: Congress shall make no law respecting an establishment of religion, or prohibiting the free exercise thereof; or abridging the freedom of speech, or of the press; or the right of the people peaceably to assemble, and to petition the Government for a redress of grievances.

Oleh kerana Perlembagaan Amerika memisahkan gereja (agama) daripada pentadbiran negara, maka kerajaan Amerika tidak boleh ada kena mengena dengan agama. Malah adalah melanggar perlembagaan negara itu jika lambang agama termasuk lambang agama Kristian di letakkan di atas tanah kerajaan, biarpun majoriti penduduknya adalah beragama Krisitan. Contoh terbaik ialah kes Mount Soledad Easter Cross di San Diego, California.

Pada tahun 1954, sebuah palang salib berukuran 9 meter tingginya dibangunkan di atas sebuah tanah perkuburan milik kerajaan. Perkara ini membawa kepada kes mahkamah yang berlarutan sehingga lebih 25 tahun dan akhirnya pada tahun 2011 mahkamah mengekalkan keputusan bahawa binaan palang salib di atas tanah kerajaan melambangkan sokongan kerajaan kepada agama yang tidak berperlembagaan atau “an unconstitutional government endorsement of religion” dan telah melanggar ‘First Amendment’ Perlembagaan Amerika.

Juga di Amerika, 14 palang salib putih telah didirikan di tepi lebuhraya di antara Farmington dan Kaysville di Utah bagi memperingati 14 orang anggota polis trafik lebuhraya yang terkorban di situ. Kes itu dibawa oleh kumpulan American Atheists hingga ke Mahkamah Rayuan Amerika dan akhirnya ketiga-tiga hakim mahkamah itu memutuskan bahawa salib-salib putih tersebut melanggar “Establishment Clause” Perlembagaan Amerika (“white crosses violate the Establishment Clause of the Constitution”) kerana salib-salib itu adalah lambang agama, maka tidak boleh didirikan di atas tanah kerajaan.

Contoh kedua ialah Turki, sebuah negara yang sering disalahanggap sebagai sebuah negara Islam. Walaupun 98 peratus penduduknya beragama Islam, Perkara 2 Perlembagaan Republik Turki menyebut bahawa Turki adalah negara sekular.

ARTICLE 2- The Republic of Turkey is a democratic, secular and social state governed by rule of law, within the notions of public peace, national solidarity and justice, respecting human rights, loyal to the nationalism of Atatürk, and based on the fundamental tenets set forth in the preamble.

Oleh itu, kerajaan Turki tidak boleh menggunakan apa-apa nama atau lambang agama kepada apa-apa institusi di negara itu sehinggakan kerajaan Turki terpaksa menamakan bank Islam negara itu sebagai Bank Ortak (Bank Partisipasi).

Bukan setakat itu sahaja, malah perlembagaan sekular Turki juga menghalang hak wanita Islam untuk bertudung di bangunan kerajaan seperti pejabat kerajaan, mahkamah, sekolah dan universiti. Malah, ahli parlimen Istanbul, Merve Kavakçı pernah dilarang memasuki parlimen negara itu kerana bertudung walaupun akhirnya beliau dibenarkan atas nama Hak Asasi Manusia. Namun, hak untuk wanita lain bertudung di bangunan awam masih dinafikan. Itulah keadaannya di negara sekular.

Bukan setakat itu sahaja, malah perlembagaan sekular Turki juga menghalang hak wanita Islam untuk bertudung di bangunan kerajaan seperti pejabat kerajaan, mahkamah, sekolah dan universiti. Malah, ahli parlimen Istanbul, Merve Kavakçı pernah dilarang memasuki parlimen negara itu kerana bertudung walaupun akhirnya beliau dibenarkan atas nama Hak Asasi Manusia. Namun, hak untuk wanita lain bertudung di bangunan awam masih dinafikan. Itulah keadaannya di negara sekular.

Begitu juga India. Mukadimah Perlembagaan India menyebut bahawa India adalah sebuah negara sekular.

“WE, THE PEOPLE OF INDIA, having solemnly resolved to constitute India into a SOVEREIGN SOCIALIST SECULAR DEMOCRATIC REPUBLIC and to secure to all its citizens …”

Maka, walaupun Perlembagaan India masih mengiktiraf agama, namun India tidak mempunyai agama rasmi, jauh sekali agama negara kerana sebagai sebuah negara sekular, negara India tidak boleh mempunyai agama.

Zairil Dakwa Tun M Mencadangkan Pindaan Semberono?

Saya tidak terkejut apabila ahli Parlimen DAP Bukit Bendera, Zairil yang walaupun mengaku beragama Islam tetapi menentang taraf, kedudukan dan bidang kuasa Mahkamah Syariah di Malaysia seperti yang telah termaktub di dalam Perlembagaan Persekutuan.

Di dalam artikel yang bertajuk, “Kembalikan kuasa Mahkamah Persekutuan sebagai pemutus muktamad isu undang-undang”, yang telah disiarkan oleh RoketKini.com, Zairil mempertikaikan Perkara 121(1A) Perlembagaan Persekutuan Malaysia yang menghalang Mahkamah Tinggi untuk membatalkan keputusan Mahkamah Syariah.

>>>Tekan sini untuk baca artikel tersebut<<<

Tidak setakat itu, ahli Parlimen DAP itu juga mencadangkan agar bidang kuasa yang telah diperuntukkan kepada Mahkamah Syariah untuk menghakimi “hal-hal yang melibatkan hak dan kebebasan asasi, termasuk dalam kes-kes yang melibatkan Perkara 121(1A) di mana Mahkamah Tinggi tidak mempunyai bidang kuasa” itu dirampas atau ditarik balik.

Lebih parah lagi, dengan memberi gambaran bahawa Perkara 121(1A) itu seolah-olah tidak adil dan satu “dilema sistem kehakiman”, pemimpin DAP itu mencadangkan satu jalan pintas diambil untuk merampas bidang kuasa Mahkamah Syariah melalui jalan belakang, seperti kenyataannya, “Malah, ini boleh dibuat dengan mudah tanpa pindaan Perlembagaan atau apa-apa perubahan kepada Perkara 121”.

Bukankah cadangan Zairil itu bermakna menarik balik bidang kuasa Mahkamah Syariah secara ‘bypass’ Perlembagaan Persekutuan?

Kenyataan Zairil:

Oleh itu, saya ingin mencadangkan agar Mahkamah Persekutuan dikembalikan tarafnya sebagai pemutus muktamad dalam segala isu undang-undang, yakni sebagai Mahkamah Perlembagaan. Malah, ini boleh dibuat dengan mudah tanpa pindaan Perlembagaan atau apa-apa perubahan kepada Perkara 121.

Penyelesaian kepada masalah ini boleh dicapai melalui pindaan kepada Akta Mahkamah Kehakiman dalam dua perkara. Pertamanya, pendefinisian bidang kuasa Mahkamah Persekutuan harus menyatakan dengan jelas bahawa Mahkamah Persekutuan tidak dihadkan kepada bidang kuasa yang sama dengan Mahkamah Tinggi.

Kedua, satu prosedur harus diperkenalkan bagi membenarkan pengemukaan petisyen secara langsung kepada Mahkamah Persekutuan dalam hal-hal yang melibatkan hak dan kebebasan asasi, termasuk dalam kes-kes yang melibatkan Perkara 121(1A) di mana Mahkamah Tinggi tidak mempunyai bidang kuasa. 

~Zairil (DAP)

Kalau dahulu Lim Guan Eng dengan celuparnya membuat fitnah dan hasutan jahat menuduh UMNO sanggup bekerjasama dengan PAS untuk “bypass the Federal Constitution to allow these laws to take effect” dalam hal Akta 355, kini terbukti siapa sebenarnya yang berniat jahat untuk “bypass the Federal Constitution” untuk mencapai hasrat mereka.

“MCA, MIC, Gerakan and SUPP deserve public condemnation for betraying their principles and promises to uphold and defend the Federal Constitution but also for their political expediency to continue to deceive the people by supporting UMNO that is willing to work together with PAS to bypass the Federal Constitution to allow these laws to take effect.”

~Lim Guan Eng

Lebih teruk lagi, Zairil juga telah memberi sebab yang tidak masuk akal dalam mempertikaikan Perkara 121(1A):

Jika kita kembali kepada Perlembagaan, Perkara 75 menyatakan bahawa undang-undang Persekutuan mengatasi undang-undang Negeri, manakala Perkara 4 menyatakan Perlembagaan Persekutuan mengatasi semua undang-undang lain. Hal ini jelas dan tidak dipertikaikan.

~Zairil (DAP)

Walaupun undang-undang Syariah itu dibawah negeri, namun sistem Mahkamah Syariah adalah sebahagian daripada sistem perundangan Persekutuan; kerana kedudukan Mahkamah Syariah telah diperuntukkan oleh Perlembagaan Persekutuan melalui Perkara 121(1A).

Selain daripada Zairil, Lim Kit Siang juga mempertikaikan Perkara 121(1A).

Menariknya pada masa yang sama, rakan sekumpulan mereka iaitu PKR menyangkal tuduhan DAP dan mengiktiraf Perkara 121(1A) sebagai penting dan baik sehingga mendakwa pemimpin mereka, Datuk Seri Anwar Ibrahimlah yang memainkan peranan utama dalam usaha untuk menambah Fasal 1A kepada Perkara 121.

At the Federal level, upon the initiatives of the late Tan Sri Prof. Ahmad Ibrahim and Datuk Seri Anwar Ibrahim, Article 121 (1A) was introduced to the Federal Constitution. The introduction upgraded the legal position of the Syariah Courts without infringing the civil on the court rights of non-Muslims. It must be stress that this initiative was discussed by the Islamic Consultation Body, the Islamic Centre (now JAKIM), and the Cabinet.

~Strengthening Islamic Jurisprudence in Malaysia – Page 20

Malah, bukan setakat itu sahaja, tetapi jika mereka membaca Hansard Parliamen, mereka akan mendapati bahawa rakan baik terkini parti DAP, Tun Dr. Mahathirlah yang merupakan orang yang mencadangkan penambahan Fasal 1(A) kepada Perkara 121 di Parlimen pada tahun 1988.

Jadi, apakah Zairil menuduh Dr. M seorang yang tidak cermat dan tidak berfikiran panjang sehingga mencadangkan satu “pindaan semberono” yang “telah meninggalkan warisan yang buruk kepada negara kita”?

Pindaan semberono yang dibuat pada tahun 1988 telah meninggalkan warisan yang buruk kepada negara kita dan mencetuskan krisis Perlembagaan dan penafian hak dan kebebasan asasi rakyat seperti yang berlaku dlm kes-kes S. Deepa dan Indira Gandhi.

~Zairil (DAP)

Apakah pindaan Perkara 121(1A) yang dituduh satu “pindaan semberono” oleh Zairil akan benar-benar menjadi satu “dilema” kepada DAP, PKR dan PPBM?

Maka persoalannya ialah:

1. Apakah pendirian bersama parti DAP, PKR dan PPBM mengenai Perkara 121(1A)?
2. Siapakah yang akan beralah dalam soal ini atau adakah PKR dan PPBM hanya bermain politik dan akhirnya akan akur akan semua kehendak DAP?
3. Sanggupkah PKR dan Tun Dr. Mahathir bersekongkol dengan DAP untuk menarik balik bidang kuasa Mahkamah Syariah?
4. Di manakah suara pemimpin Islam mereka yang pernah berkata mahu memperkasakan Mahkamah Syariah?
5. Apakah inilah yang mereka maksudkan sebagai pemerkasaan Mahkamah Syariah versi mereka?

 

Kuasa Pendaftar Pertubuhan Yang Kita Tak Ambil Peduli

Semakin banyak saya membaca, semakin bertambah pengetahuan saya dan semakin saya sedar begitu banyak pekara yang saya perlu saya pelajari.

Membaca tulisan salah seorang Uncle Naser Disa di portal Menara.my yang bertajuk, ‘ROS Boleh Batalkan Pendaftaran Pertubuhan-Pertubuhan Yang Menentang Agenda Islam Negara!’ telah membuka mata saya betapa tingginya kedudukan Islam sebagai agama bagi Persekutuan di negara kita, dan betapa lemahnya usaha kita dalam menggunakan peruntukan undang-undang yang sediaada untuk mempertahankan kedaulatan Islam.

Saya diminta oleh Menara.my untuk mengulas isu ini, dan setelah saya menghubungi Uncle Naser untuk mendapatkan keterangan lanjut tentang perkara ini, dan saya menulis satu artikel yang ringkas tentang isu ini.

Di sini saya lampirkan tulisan saya yang telah disiarkan oleh portal Menara.my.

---

Saya amat tertarik membaca kenyataan yang dibuat oleh Ketua Pegawai Eksekutif, Institut Kajian Strategik Islam Malaysia (IKSIM), Dato’ Prof. Hj Mahamad Naser Disa seperti yang dilaporkan oleh portal berita Menara di bawah tajuk, ‘ROS Boleh Batalkan Pendaftaran Pertubuhan-Pertubuhan Yang Menentang Agenda Islam Negara!’.

Seksyen 2A Akta Pertubuhan 1966 dengan jelas menggariskan bahawa setiap pertubuhan berdaftar mestilah mematuhi Perlembagaan Persekutuan dalam menjalankan urusan mereka.

Menara melaporkan bahawa menurut Dato’ Prof. Hj Mahamad Naser Disa, parti-parti politik dan pertubuhan yang menentang pemerkasaan Akta 355 boleh dibatalkan pendaftaran mereka.

Selain daripada mempersoalkan pindaan Akta 355, apakah tuduhan bahawa Malaysia ialah sebuah Negara Sekular oleh pemimpin sesebuah parti politik atau pertubuhan akan mengakibatkan terbatalnya pendaftaran pertubuhan mereka kerana perkara itu jelas bertentangan dengan Perkara 3(1) Perlembagaan Persekutuan?

Persolannya, kenapakah sekarang ini pemimpin-pemimpin parti politik dan pertubuhan berlumba-lumba untuk dengan lantangnya mendakwa bahawa mereka bebas dan berhak menentang dan menghina hal-hal berkaitan agama Islam dan kedudukan istimewa orang Melayu? Malah, ada pemimpin yang sanggup menghina Raja-Raja Melayu dan mempertikaikan titah Raja-Raja kita. Apakah mereka terlalu jahil undang-undang atau sengaja mahu mencabar undang-undang dan kedaulatan Perlembagaan negara kita?

Akta Pertubuhan 1966 memperuntukkan bahawa setiap pertubuhan diwajibkan untuk menjalankan apa-apa aktiviti dan hal ehwal nya selaras dengan Perlembagaan Persekutuan dan Perlembagaan Negeri. Dan yang penting sekali, jika apa-apa yang dibuat oleh pertubuhan itu berlawanan dengan, atau berkurangan atau bertentangan terhadap, atau tidak mengambilkira mengenai kedudukan Islam sebagai agama Malaysia, maka pendaftaran pertubuhan tersebut boleh dibatalkan.

Kes-kes seperti kenyataan songsang oleh pemimpin-pemimpin parti politik, G25, COMANGO, Bersih, SIS Forum Berhad, dan lain-lain dengan jelas melanggar Seksyen 2A Akta Pertubuhan 1966.  Mereka dengan sengaja menyalahtafsirkan Perlembagaan Persekutuan Malaysia untuk mengelirukan orang ramai dalam usaha untuk meruntuhkan asas-asas negara kita yang bertentangan dengan ideologi mereka.

Malah, COMANGO pula sudahpun membawa tuntutan-tuntutan yang bercanggah dengan Seksyen 2A Akta Pertubuhan 1966 kepada Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) untuk Semakan Berkala Sejagat (Universal Periodic Review). Perkara ini telah membawa kepada tekanan oleh Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu keatas negara kita dan mendesak kerajaan Malaysia mematuhi piawaian UPR biarpun ianya jelas bertentangan dengan Perlembagaan Persekutuan Malaysia.

Apakah ini bermakna bahawa tindakan boleh diambil ke atas pertubuhan-pertubuhan mereka?

Kini sudah sampai masanya pihak berwajib mengambil langkah yang lebih tegas dalam mengawal aktiviti-aktiviti parti-parti politik dan pertubuhan yang dengan bangganya menghina dan memperlekehkan agama Islam serta membuat kenyataan yang bertentangan denganundang-undang Malaysia. Perkara ini amat penting kerana ianya boleh mencetuskan perbalahan kaum dan agama yang boleh membawa kepada rusuhan seperti tragedi 13 Mei 1969. Jika ini terjadi, kestabilan ekonomi negara akan musnah dan akan membawa kepada kehancuran negara kita.

 

VIDEO – Islam Bukan Sekadar Agama Rasmi Malaysia